طراحی شبکه خطوط حمل و نقل همگانی با استفاده از یک روش ابتکاری

طراحی خطوط شبکه حمل¬ونقل همگانی، به¬عنوان یکی از پیچیده¬ترین مسائل در زمینه برنامه¬ریزی حمل¬ونقل، می¬تواند نقش مهمی در افزایش سهم حمل¬ونقل همگانی در سفرهای شهری و کاهش تراکم ترافیک داشته باشد. در برخی از مطالعات پیشین، روش تولید و توسعه مسیر، با انتخاب مبدأ- مقصد و تشکیل کوتاه¬ترین مسیر بین آن¬ها برای تولید مسیر و ورود گره به مسیر برای پوشش تقاضای بیشتر برای توسعه آن مورد استفاده قرار گرفته است. مطالعه جاری با اضافه کردن محدودیت¬های جدید به مسأله در نظر دارد تا روش توسعه مسیر پیشین را بهبود داده تا شرایط بهتری برای پیاده¬سازی در شبکه¬های شهری فراهم شود. در روش پیشنهادی توسعه مسیر با ورود گره¬هایی با فاصله یک کمان از گره¬های کوتاه¬ترین مسیر، بین گره¬هایی از کوتاه¬ترین مسیر با کمترین فاصله از آنها صورت می¬گیرد و برخلاف روش پیشین گره مجاور بین تمام زوج گره¬های کوتاه¬ترین مسیر وارد نمی¬شود. علاوه بر این در روش پیشنهادی فاصله بین زوج گره¬ها در مسیر به 5/1 برابر فاصله کوتاه-ترین مسیر بین زوج گره محدود شده و اشتراک کمان هر مسیر با سایر مسیرهای شبکه نیز به 4 کمان محدود می¬شود. روش حل پیشنهادی در محیط نرم¬افزار متلب نوشته شده و برای شبکه نمونه سوفالز پیاده ¬سازی شده است. نتایج پیاده¬سازی نشان¬دهنده¬ی کاهش 72 درصدی تعداد مسیرها در شبکه سوفالز با اضافه¬ شدن شرطی برای کمینه¬سازی مقدار زمان سفر برای مسیرهای شبکه است. همچنین نتایج تحلیل حساسیت نشان می¬دهند که روش حل پیشنهادی برای پوشش تقاضای 30 درصد، تعداد مسیرهای شبکه را 70 درصد کاهش می¬دهد. همچنین برای همین مقدار پوشش تقاضا، میزان هم¬پوشانی در روش پیشنهادی تا یک سوم کاهش پیدا می-کند.